معنی احشاء | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

احشاء. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ حَشا. آنچه در سینه و شکم باشد از دل و جگر و معده و روده. ( غیاث ). آنچه در شکم است از دل و جگر و سپرز. ( وطواط ). اندرونه :
چون مار همه بر تن او بترکد اندام
چون نار همه در شکمش خون شود احشا.مسعودسعد.|| در عرف عام ، اعضائی که حشو تنور تن یعنی به درون آن باشند و در پاره ای جاها مراد مجموع چیزهاست که در میان اضلاع است از آلات تنفس و آلات غذا.
احشاء. [ اِ ] ( ع مص ) دادن شتر ریزه. ( منتهی الارب ). شتر خرد و ریزه دادن.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ حشا، اندرونه ، اعضای درونی بدن مانند: دل و جگر و معده و روده . احصائیه (اِ یُِ ) [ ع . ] (اِمر. ) ۱ - آمار، شمار. ۲ - دانشی که موضوع آن دسته بندی منظم امور اجتماعی است .