رژیم کم‌نمک که با عنوان علمی‌تر رژیم کم‌سدیم نیز شناخته می‌شود، یک الگوی غذایی است که هدف اصلی آن کاهش دریافت سدیم روزانه از طریق مواد خوراکی است. این رژیم نه‌تنها به حذف یا کاهش نمک‌دان از سفره محدود نمی‌شود، بلکه بر نظارت دقیق بر میزان سدیم موجود در تمامی غذاهای فرآوری‌شده، کنسروها، تنقلات شور و حتی نان و پنیر تأکید دارد. پیروی از این برنامه غذایی، به‌ویژه برای افراد مبتلا به پرفشاری خون، نارسایی کلیوی، نارسایی قلبی و برخی بیماری‌های کبدی، جنبه‌ای درمانی و ضروری محسوب می‌شود.
مزایای اتخاذ رژیم کم‌سدیم بسیار گسترده و اثبات‌شده است. مهم‌ترین فایده آن، کمک به کنترل و کاهش فشار خون است که خود عاملی کلیدی در پیشگیری از سکته‌های مغزی، حملات قلبی و نارسایی کلیه به شمار می‌رود. علاوه بر این، این رژیم با کاهش احتباس مایعات در بدن، به کاهش تورم و ادم در اندام‌ها کمک شایانی می‌کند. کاهش دریافت سدیم، بار کاری کلیه‌ها را نیز کم می‌کند و از پیشرفت بیماری‌های مزمن کلیوی جلوگیری می‌نماید.
اجرای موفقیت‌آمیز این رژیم مستلزم آگاهی از منابع پنهان سدیم است. برای نمونه، سوپ‌های آماده، سس‌های صنعتی مانند سس سویا و کچاپ، گوشت‌های فرآوری‌شده مانند سوسیس و کالباس، پنیرهای شور و حتی برخی بیسکویت‌ها حاوی مقادیر قابل‌توجهی سدیم هستند. بنابراین، مطالعه برچسب ارزش غذایی محصولات، استفاده از ادویه‌ها و چاشنی‌های طبیعی مانند آب‌لیموی تازه، سبزیجات معطر و سیر به جای نمک، و تمرکز بر مصرف مواد غذایی تازه و فرآوری نشده مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و گوشت تازه، از ارکان اصلی پایبندی به یک رژیم کم‌سدیم مؤثر می‌باشد.
