حرف شنو

لغت نامه دهخدا

حرف شنو. [ ح َ ش ِ ن َ / نُو ] ( نف مرکب ) کسی که تحت تأثیر سخن قرار گیرد. دهن بین. در بزرگسالان صفت مذموم است و در کودکان صفت مدح است : بچه حرف شنو. سربراه.

فرهنگ معین

( ~. ش نُ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) معقول ، سر به راه ، نصیحت پذیر. مق . حرف نشنو.

فرهنگ فارسی

کسی که تحت تاثیر سخن قرار گیرد

ویکی واژه

معقول، سر به راه، نصیحت پذیر. م
حرف نشنو.