آتش زبان
( آتش زبان ) آتش زبان. [ ت َ زَ ] ( ص مرکب ) تیز و تند زبان :
سعدی آتش زبانم وز غمت سوزان چو شمع
با همه آتش زبانی در تو گیراییم نیست.سعدی.
( آتش زبان ) تیززبان، کسی که تند سخن بگوید: سعدی آتش زبانم در غمت سوزان چو شمع / با همه آتش زبانی در تو گیراییم نیست (سعدی۲: ۳۶۹ ).
( آتش زبان ) تیز و تند زبان
آتشزبان
(شاعرانه): دارای گفتار شورانگیز یا غمانگیز و اثرگذار. سعدی آتش زبانم در غمت سوزان چو شمع/ با همه آتشزبانی در تو گیراییم نیست. «سعدی»