آتش‌کار

( آتش کار ) آتش کار. [ ت َ ] ( ص مرکب ) آنکه در شغل و پیشه خویش مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی و آهنگر و مانند آن. || مجازاً، خشمگین و شتاب زده و بدکار. ( برهان ).

( آتشکار ) ۱. کسی که با آتش کار می کند مانند آهنگر، کوره پز، گلخن تاب.
۲. کارگری که در کارخانه مٲمور ریختن سوخت در آتشخانه و روشن کردن آن است.

کسی که با آتش کارمیکندمانند آهنگر، آتش افروز، کسی که درکارخانه مامورریختن سوخت در آتشخانه است
( آتش کار ) آنکه در کار خود مباشرت با آتش دارد همچون گلخنی و مطبخی

اسم: آتشکار (پسر) (فارسی)
معنی: کسی که با آتش سر و کار داشته باشد، خشمگین و شتابزده

آتشکار
{pyrotechnician} [سینما و تلویزیون] یکی از اعضای گروه تولید که تخصص او ایجاد آتش و انفجار است

آتشکار. آتشکار کسی است که با آتش کار می کند مانند آهنگر، کوره پز، گلخن تاب. آتشکار مسئول انبار کردن ایمن دستگاه های آتشکاری یا آتش بازی است و مسئولیت استفاده صحیح از این وسایل و کار با آنها را نیز برعهده دارد.
اصطلاحاً به کارگری که در کارخانه ( مانند ذوب فلزات ) مٲمور ریختن سوخت در آتشخانه و روشن کردن آن است نیز آتشکار گفته می شود.

آنکه با آتش کار می‌کند، مانند آهنگر و کوره‌پز.
(مواد): آنکه سوخت در کوره می‌ریزد.