اسانس
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) جوهر گلها و گیاهان که بصورت عطر استخراج شود .
دانشنامه عمومی
اسانس روغنی ( نام واژه از زبان فرانسوی ( به فرانسوی: Huile essentielle ) ) و با نام انگلیسی essential oil یا عطرمایه یک مایع روغنی آبگریز غلیظ حاوی ترکیبات شیمیایی فرار از گیاهان است ( در دماهای معمولی به راحتی تبخیر می شود ) . عطرمایه ها که به عنوان روغن های فرار نیز شناخته می شوند.
عطرمایه ها به طور کلی با استفاده از تقطیر، و غالباً با استفاده از بخار، استخراج می شوند. فرآیندهای دیگر شامل چلاندن با پرس، استخراج با حلال، اسفوماتورا ( Sfumatura ) ، استخراج روغن خالص، صمغ گیری، جاسازی در موم و پرس سرد است. از اسانس ها ( عطر مایه ها ) , فلاونوئیدها, رنگ ها در ساخت عطرها، مواد آرایشی، صابون و شامپو و خوشبوکننده های هوا, مواد بهداشتی و سایر محصولات، از اسانس خوراکی برای طعم دادن به غذا و نوشیدنی ها و افزودن رایحه به محصولات تمیز کننده خانگی و عود استفاده می شود. عطرمایه ها را نباید با عطرها و خوشبوکننده ها اشتباه گرفت زیرا خوشبوکننده ها معمولاً کاملا شیمیایی هستند در حالی که اسانس ها از گیاهان گرفته می شوند.
از گیاهانی که معمولا در این صنایع و تهیه اسانس میتوان استفاده کرد مثل گل رز, اسطوخودوس, کالندولا که در صنایع آرایشی استفاده می شود. گیاهانی چون جنسینگ, حنزل, گشنیز, ارگانو در که صنایع دارویی استفاده می شود
از اسانس ها اغلب برای رایحه درمانی استفاده می شود. اسانس ها نوعیداروی جایگزین هستند که در آن اثرات درمانی به ترکیبات معطر نسبت داده می شود. رایحه درمانی ممکن است برای ایجاد آرامش مفید باشد، اما شواهد کافی وجود ندارد که عطرمایه ها بتوانند به طور مؤثری یک بیماری خاص را درمان کنند. استفاده نادرست از اسانس ها می تواند آسیب هایی از جمله واکنش های آلرژیک و تحریک پوستی ایجاد کند و کودکان نیز به ویژه در معرض اثرات سمی استفاده نادرست قرار دارند.
همه ی اسانس ها معطر و روغنی هستند
در طول تاریخ از اسانس های روغنی در طب عامیانه استفاده می شده است. اعتقاد بر این است که اولین مورد ذکر شده در مورد تکنیک ها و روش های تولید اسانس های روغنی، مربوط به ابن بیطار ( ۱۲۸۸–۱۸۸۸ ) ، پزشک، داروساز و شیمی دان آندلسی ( اسپانیای دوره مسلمان ) است.
