بهاربند

لغت نامه دهخدا

بهاربند. [ ب َ ب َ ] ( اِ مرکب ) مکان تابستانی که بالای او باز باشد و شبها اسبان در آنجا بندند و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته. ودر محاوره جایی که اسبان را در موسم بهار در آنجا بندند. ( آنندراج ). طویله بی سقف که در فصل بهار و تابستان چارپایان را در آن بندند. باربند. بهاربند. ( فرهنگ فارسی معین ). || خانه هوادار که فصل بهار در آن نشینند. ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. بَ ) ( اِ. ) ۱ - جای بستن چارپایان در بهار و تابستان که سقف ندارد. ۲ - خانة هواگیر ویژة فصل بهار.

فرهنگ عمید

جای بستن چهارپایان در فصل بهار و تابستان، جایی شبیه ایوان در خارج طویله که در فصل بهار و تابستان چهارپایان را در آنجا می بندند.

فرهنگ فارسی

جای بستن چهارپایان درفصل بهاروتابستان
۱ - طویل. بی سقفی که در فصل بهار و تابستان چارپایان را در آن بندند باربند باره بند . ۲ - خانه هوادار که فصل بهار در آن نشینند .

فرهنگستان زبان و ادب

{barnyard, barn lot, farmyard, dry lot} [کشاورزی- علوم دامی] محوطۀ حصاربندی شده ای در کنار اصطبل سرپوشیده که برای گردش روزانۀ دام ها در بهار و تابستان احداث می شود

دانشنامه عمومی

محوطۀ حصاربندی شده ای در کنار اصطبل سرپوشیده که برای گردش روزانۀ دام ها در بهار و تابستان احداث می شود را بَهاربَند می گویند.
در سده ۱۹ میلادی بهاربندها محوطه ای به مساحت حدود ۴، ۰۰۰ مترمربع ( یا یک جزیب ) یا بیشتر داشتند که در دوران مدرن این مساحت کاهش یافت.

ویکی واژه

جای بستن چارپایان در بهار و تابستان که سقف ندارد.
خانة هواگیر ویژة فصل بهار.