ذمام

لغت نامه دهخدا

ذمام. [ ذِ ] ( ع اِ ) حق. واجب. || حرمت. آب رو. || زینهار. ( دهار ) ( نطنزی ). ایلاف. ج ، اَذِمّة. || چاههای اندک آب. || دیوان ذمام ، ظاهراً دیوان رسیدگی به دعاوی بوده است.
ذمام. [ ذِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ذمیم. و ذِمَّة.

فرهنگ معین

(ذِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - حق ، واجب . ۲ - حرمت ، آبرو . ۳ - زینهار، امان .

فرهنگ عمید

۱. حق.
۲. حرمت.
۳. واجب.
۴. زینهار.

فرهنگ فارسی

حق، حرمت، واجب، ینهار، اذمه جمع
( اسم ) ۱ - حق واجب . ۲ - حرمت آبرو . ۳ - زینهار امان . ۴ - تامینی که مسلمانان در جهت دعوت بمتخاصمان دهند امان مطلق .

ویکی واژه

حق، واجب.
حرمت، آبرو.
زینهار، امان.