لغت نامه دهخدا
تراورس. [ تْرا / ت ِ وِ ] ( فرانسوی ، اِ ) چوبها و تخته هائی که در راه آهن زیر خطوط آهن در عرض می گذارند. لفظ مذکور فرانسوی است و جزء زبان فارسی نشده است.( فرهنگ نظام ). اما امروزه در فارسی به کار می رود.
تراورس. [ تْرا / ت ِ وِ ] ( فرانسوی ، اِ ) چوبها و تخته هائی که در راه آهن زیر خطوط آهن در عرض می گذارند. لفظ مذکور فرانسوی است و جزء زبان فارسی نشده است.( فرهنگ نظام ). اما امروزه در فارسی به کار می رود.
(تِ وِ ) [ فر. ] (اِ. ) تخته های چوبی ضخیم که در زیر ریل های راه آهن به طور عرضی قرار می دهند، ریل بند (فره ).
چوب یا بتن ضخیم و مقاومی که در عرض خط آهن، با فاصلۀ یکسان زیر ریل ها کار می گذارند.
تخته های ضخیم که درراه آهن درپهنای جاده می زنند
( اسم ) تخته های چوبی ضخیم که در عرض راه آهن زیر ریل ها گذارند تا ریلها درمقابل عبور واگنهامقاومت بیشتری بخرج دهند.
[حمل ونقل ریلی] ← ریل بند
تراورس (کوهنوردی). تراورس به نوعی پیمایش در کوهنوردی و صعود گفته می شود که طی آن کوهنورد ارتفاعش را تقریباً تغییر نمی دهد و در همان ارتفاع به صورت افقی حرکت می کند تا در مسیر بهتری قرار گیرد.
تراورس در سنگنوردی یک حرکت مفید برای گرم کردن است.
اگر دو کوهنورد هم طناب شده باشند برای حمایت از یک دیگر، فرد سرطناب هنگام تراورس باید ابتدا و انتهای مسیر تراورس را با ابزار میانی تثبیت کند تا نفر دوم هنگامی جمع آوری میانی ها تا پس از رد شدن از مسیر تراورس از حمایت و امنیت خوبی برخوردار باشد.
تختههای چوبی ضخیم که در زیر ریلهای راه آهن به طور عرضی قرار میدهند، ریل بند (فره)