اذکار

لغت نامه دهخدا

اذکار. [ اِ ] ( ع مص ) یاد دادن کسی را. ( منتهی الارب ). با یاد دادن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || اذکار مراءة؛ پسر زادن زن. ( منتهی الارب ). پسر زائیدن او. پسر زادن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ).
- اذکرت ِ و ایسرت ِ ؛ دعائیست که آبستنان را گویند. پسر زای ! و آسان زای !
اذکار. [ اِذْ ذِ ] ( ع مص ) اذکار چیزی ؛ یادکردن آن را. گذشته ها یاد کردن. ( مؤید الفضلاء ). ادّکار. استذکار. تذکر. ذکر. || بیاد آوردن. تذکیر. با یاد آوردن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ).
اذکار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ ذِکر. یادکردنیها. اوراد.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ذکر، یاد کردن ها، وردها، دعاها.
( اِ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - دعا خواندن . ۲ - یاد کردن .

فرهنگ عمید

= ذِکر
یاد کسی آوردن، یادآوری.

فرهنگ فارسی

دعاها، وردها، جمع ذکر، یاددادن، یاد آوردن بکسی، بیادکسی آوردن
( مصدر ) بکسی یاد دادن آموختن بکسی بیاد کسی آوردن یاد دادن .
گذشته ها را یاد کردن

ویکی واژه

دعا خواندن.
یاد کردن.
جِ ذکر؛ یاد کردن‌ها، وردها، دعاها.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال عشقی فال عشقی فال رابطه فال رابطه فال میلادی فال میلادی