باباآدم

لغت نامه دهخدا

( باباآدم ) باباآدم. [ دَ ] ( اِ مرکب ) ( ریشه ٔ... ) گیاهی است با برگی سخت پهن و سطبر. آراقیطون. ارقیطون. مندوس. || نوع دیگر آن غیردیواری و غیر ریشه بابا آدم است که آنرا قلقاس گویند. || نوع دیگرآن دیواری است و برگهای آن با ریشه هائی که داردبه دیوار می چسبد و دارای برگهای بزرگ و مشبک است.
باباآدم. [ دَ ] ( اِخ ) آدم ابوالبشر.
- امثال :
سال بابا آدم را داشتن ؛ سخت پیر بودن .

فرهنگ معین

( باباآدم ) (دَ ) (اِمر. ) گیاه علفی پایا از تیرة مرکبان با برگ های پهن .

فرهنگ عمید

( باباآدم ) گیاهی پایا از خانوادۀ کاسنی با برگ های پهن و گل های کروی که در طب قدیم مصرف دارویی داشته.

فرهنگ فارسی

( بابا آدم ) ( اسم ) ۱ - آدم ابوالبشر. ۲ - گیاهی از تیر. مرکبیان که دارای برگهای پهن است و در کنار جاده ها و زمینهای علفزار میروید.ایثن گیاه پایاست و گلهایش دارای خارهای قلاب مانند یست که بلباس می چسبد . اراقیطون .

دانشنامه آزاد فارسی

باباآدم. باباآدَم
باباآدَم
گیاهی علفی و بزرگ، با نام علمی Arctium Lappa، از تیرۀ مرکبان (کاسنی). گل این گیاهان، کاپیتولی مرکب از گل های کوچک ارغوانی و برگ آن ها دارای پهنک بسیار بزرگی است. فندقه های این گیاه دارای تارهای ریز محکم و قلاب مانند است که به پشم و پوست حیوانات می چسبد و همین امر به انتشار گیاه کمک می کند. ریشۀ باباآدم را از قدیم الایام برای رفع نقرس، رماتیسم، و امراض جلدی مصرف می کرده اند. برگ آن نیز در بهبود گزش ها و پایین آوردن قند خون مؤثر است. خواص درمانی متعدد این گیاه باعث شده است که امروزه به کشت آن اقدام کنند.

ویکی واژه

گیاه علفی پایا از تیرة مرکبان با برگ‌های پهن.