آنژیوگرافی
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
آنژیوگرافی روندی است که دقیق ترین اطلاعات ممکن از عروق را تهیه و قبل از عمل در اختیار جراح قرار می دهد. بر پایه این اطلاعات، جراح می تواند برخی از بیماری ها را بدون نیاز به عمل جراحی باز، درمان کند و در صورت نیاز به عمل باز، این اطلاعات، جراح را در انجام سریع و دقیق این امر یاری می رساند. امروزه آنژیوگرافی به منظور تشخیص، به صورت سرپائی از دو طریق کشاله ران و مچ دست انجام می گیرد. ابتدا از طریق یک کاتتر که وارد فضای داخل عروقی شده است و تا مبدأ عروق مورد بررسی هدایت شده است ماده حاجب به ابتدای رگ مورد بررسی تزریق می شود و سپس تصویربرداری رادیوگرافی انجام می شود. عروق دچار تنگی یا اتساع یا انسداد در تصویر کاملاً مشخص هستند. درحقیقت آنژیوگرافی، روش استاندارد طلایی برای تشخیص تنگی ها یا سایر اختلالات عروقی است.
در حین انجام آنژیوگرافی ممکن است از شما چند کار خواسته شود به عنوان مثال: نفس عمیق بکشید، نفس خود را نگه دارید، سرفه کنید یا موقعیت دست خود را تغییر دهید. در زمان آنژیو، الکترودهای روی سینه برای ثبت نوار مغزی به شما وصل هستند. همچنین ممکن است مواد ضد انعقاد ( آنتی کواگولانت ) برای اجتناب از انعقاد خون به شما تزریق گردند.
بیمار هنگام آنژیوگرافی هوشیار بوده و تمام مراحل را می تواند مشاهده کند. انجام آنژیوگرافی حدود یک ساعت طول می کشد که شامل مراحل قبل و بعد از آن نیز است.
اساس x - ray angiography مشابه x - rayهای معمولی است. تنها تفاوت آنژیوگرافی با x - ray در این است که اشعه X میرا شده توسط تشدیدکننده های تصویر و نتایج تصویر با TV camera نمایش داده می شود. در سیستم های آنژیوگرافی جدید، هر فریم از سیگنال TV آنالوگ به فریم دیجیتال تبدیل شده و در حافظه کامپیوتر ذخیره می شود.
دانشنامه آزاد فارسی
آنْژیوگِرافی
(یا: رگ نگاری) فنِ تصویربرداری از عروق خونی با پرتوهای ایکس. در این روش، مادۀ حاجب در جریان خون تزریق می شود و عروق مورد نظر به صورت سایه در عکس مشخص می شوند.
