معنی ادنی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ادنی. [ اَ نا ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از دُنُوّ. نزدیک تر. اقرب. مقابل اقصی. || نعت تفضیلی از دنی. زبون تر. ( مؤید الفضلاء ) ( وطواط ) ( غیاث اللغات ).پست تر. فرومایه تر. ارذل. خسیس تر. پست رتبه تر. مقابل خیر. || کمتر. ( منتهی الارب ). کمترین. ( مؤید الفضلاء ). اقل : بأدنی من صداقها؛ ای بأقل مِن مهر مثلها. ( منتهی الارب ). || فروتر. ( منتهی الارب ). پائین تر. اسفل ، مقابل اعلی : ادنی خیبر؛ ای اسفلها. صعید ادنی ؛ مقابل صعید اعلی. ( معجم البلدان ). || کوچکتر. اصغر، مقابل اکبر. || فرومایه. ( منتهی الارب ). مرد فرومایه. ( صراح ). || فرودین. || اول ، مقابل آخر: لقیته ادنی دَنی ( کحتّی ) و ادنی دنی ( کغنی )؛ ملاقات کردم با او اول هر چیز. ( منتهی الارب ). لقیته ادنی ظلم ؛ اول شب. ( مهذب الاسماء ). مؤنث : دُنْیا. ج ، اَدانی.
- عذاب ادنی ؛ عذاب این جهانی.
- علم ادنی ؛ علم طبیعی. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). طبیعیات.
- فلسفه ادنی یا اسفل ؛ فلسفه طبیعیة، مقابل ماوراءالطبیعة.
ادنی. [ اِ دُ ] ( اِخ ) نام ملت قدیم تراکیه .

فرهنگ معین

(اَ نا ) [ ع . ] (ص تف . ) ۱ - نزدیک تر، اقرب . ۲ - زبون تر، پست تر. ج . اَدانی .

فرهنگ عمید

۱. پایین تر: ندارد خویشتن را در مضیقی / ز نااهلی اگر ادنی نشیند (ابن یمین: ۳۷۳ ).
۲. کمترین.
۳. پایین ترین.
۴. ضعیف تر، پست تر، زبون تر، افتاده تر.

فرهنگ فارسی

صفت تفضیلی از دنو، نزدیکتر ، وصفت تفضیلی از دنی، ضعیف تر، پست تر، زبونتر، افتاده تر، ادانی جمع
( صفت ) ۱ - ( صفت ) نزدیکتر اقرب قریب تر مقابل اقصی . ۲ - ( صفت ) : زبون تر پست تر فرومایه تر ارذل خسیس تر کمتر کمترین فروتر پایین تر اسفل مقابل اعلی . موئ نث : دنیا جمع : ادانی . یا عذاب ادنی . عذاب این جهانی . یا علم ادنی . علم طبیعی . یا فلسفه ادنی . فلسف. طبیعی فلسف. اسفل مقابل مابعد الطبیعه .
نام قدیم مردم تراکیه