معنی ادنی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ادنی. [ اَ نا ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از دُنُوّ. نزدیک تر. اقرب. مقابل اقصی. || نعت تفضیلی از دنی. زبون تر. ( مؤید الفضلاء ) ( وطواط ) ( غیاث اللغات ).پست تر. فرومایه تر. ارذل. خسیس تر. پست رتبه تر. مقابل خیر. || کمتر. ( منتهی الارب ). کمترین. ( مؤید الفضلاء ). اقل: بأدنی من صداقها؛ ای بأقل مِن مهر مثلها. ( منتهی الارب ). || فروتر. ( منتهی الارب ). پائین تر. اسفل، مقابل اعلی: ادنی خیبر؛ ای اسفلها. صعید ادنی؛ مقابل صعید اعلی. ( معجم البلدان ). || کوچکتر. اصغر، مقابل اکبر. || فرومایه. ( منتهی الارب ). مرد فرومایه. ( صراح ). || فرودین. || اول، مقابل آخر: لقیته ادنی دَنی ( کحتّی ) و ادنی دنی ( کغنی )؛ ملاقات کردم با او اول هر چیز. ( منتهی الارب ). لقیته ادنی ظلم؛ اول شب. ( مهذب الاسماء ). مؤنث: دُنْیا. ج، اَدانی.
- عذاب ادنی؛ عذاب این جهانی.
- علم ادنی؛ علم طبیعی. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). طبیعیات.
- فلسفه ادنی یا اسفل؛ فلسفه طبیعیة، مقابل ماوراءالطبیعة.
ادنی. [ اِ دُ ] ( اِخ ) نام ملت قدیم تراکیه.

فرهنگ معین

(اَ نا ) [ ع. ] (ص تف. ) ۱ - نزدیک تر، اقرب. ۲ - زبون تر، پست تر. ج. اَدانی.

فرهنگ عمید

۱. پایین تر: ندارد خویشتن را در مضیقی / ز نااهلی اگر ادنی نشیند (ابن یمین: ۳۷۳ ).
۲. کمترین.
۳. پایین ترین.
۴. ضعیف تر، پست تر، زبون تر، افتاده تر.

فرهنگ فارسی

صفت تفضیلی از دنو، نزدیکتر، وصفت تفضیلی از دنی، ضعیف تر، پست تر، زبونتر، افتاده تر، ادانی جمع
( صفت ) ۱ - ( صفت ) نزدیکتر اقرب قریب تر مقابل اقصی. ۲ - ( صفت ): زبون تر پست تر فرومایه تر ارذل خسیس تر کمتر کمترین فروتر پایین تر اسفل مقابل اعلی. موئ نث: دنیا جمع: ادانی. یا عذاب ادنی. عذاب این جهانی. یا علم ادنی. علم طبیعی. یا فلسفه ادنی. فلسف. طبیعی فلسف. اسفل مقابل مابعد الطبیعه.
نام قدیم مردم تراکیه