احجار

لغت نامه دهخدا

احجار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ حَجَر. سنگها : در میان منابت اشجار و مساقط احجار پی او بگرفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ). || ج ِ حِجر.
احجار. [ اَ ] ( اِخ ) یکی از نامهای اسپ در عرب و از جمله نام اسب همام بن مره شیبانی.
احجار. [ اَ ] ( اِخ ) نام بطنهاست از بنی تمیم.
احجار. [ اَ ] ( اِخ ) ( کتاب الَ.... ) کتابی است منسوب به ارسطوطالیس و ابوریحان آن را منحول داند. ( الجماهر ص 41 ).

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ حجر، سنگ ها.

فرهنگ عمید

= حَجَر
* احجار کریمه (ثمینه ): سنگ های قیمتی، مانند الماس، زمرد، و فیروزه.

فرهنگ فارسی

سنگها، جمع حجر، احجارکریمه، احجارثمینه:سنگهای قیمتی، گوهرها
( اسم ) جمع حجر سنگها. یا احجار آذرین . سنگهای آتشفشانی . یا احجار ثمین . احجار کریمه سنگهای قیمتی . یا احجار رسوبی . سنگهای ته نشینی . یا احجار کریمه . گوهرها سنگهای قیمتی احجار ثمینه احجار نفیسه . یا احجار نفیسه .
نام بطن هاست از بنی تمیم

ویکی واژه

جِ حجر؛ سنگ‌ها.