اوداج. [ اَ] ( ع اِ ) ج ِ ودج. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ودج شود. || ج ِ وِداج. ( غیاث اللغات ). ج ِ ودج. رگهای گردن. رجوع به ودج شود : گرفتم رگ اوداج و فشردمش به دو چنگ بیامد عزرائیل و نشست از بر من تنگ.حکاک مرغزی.آن شاه که گویند بجنت برد آنرا از جود که مر خون ورا ریخت ز اوداج.سوزنی.مقراضه بندگان چه مقراض اوداج بریده منکران را.خاقانی.- فری اوداج اربعه ؛ در اصطلاح فقه دورگی که در دو طرف گردن جاندار است و باید این چهار رگ بریده شود تا ذبح شرعی صورت گیرد.
فرهنگ معین
( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ودج ، شاهرگ ها.
فرهنگ عمید
= ودج
فرهنگ فارسی
شاهرگها، رگهای بزرگ گردن (اسم ) جمع ودج شاهرگها رگهای گردن. یا اوداج اربعه . چهار رگ گردن .
