لغت نامه دهخدا
( آره ) آره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) نوعی از لکنت و آن بحرف «راء» گشتن زبان باشد.
اره
فرهنگ معین
(اَ رِّ ) (اِ. ) ابزاری است برای بریدن چوب یا فلز که از آهن و به شکل تیغة بلند و باریک و دندانه دار و تیز ساخته شده است.، ~دادن و تیشه گرفتن کنایه از: بگومگو کردن، کلنجار رفتن.
زبان (اَ رُِ. زَ ) (ص مر. ) ۱ - تیززبان، زبان - دراز. ۲ - بهتان گوی.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
موقد حفره که دندان در آن جای دارد
ابزارنجاری که تیغه نازک فلزی دندانه دارودسته چوبی یافلزی داردوبرای بریدن چوب بکارمیرود
( اسم ) ابزاری است برای درودگری از آهن که بشکل تیغ. بلند و باریک و آهن و جز آن بکار دندانه دار و تیز است و در بریدن چوب و میرود.
آتش آتشکده گوشت خشک
