بلشویسم

بلشویسم. [ ب ُ ش ِ ] ( اِخ ) بالشویسم.مکتبی است سیاسی طرفدار حکومت پرولتاریا. مرکز این مکتب اتحاد جماهیر شوروی است. ( فرهنگ فارسی معین ).

(بُ ش ِ ) [ روس . ] ( اِ. ) اصول عقیدتی که به وسیلة لنین و براساس اصول مارکسیسم تدوین و تنظیم شد و مورد پذیرش حزب کمونیست اتحاد شوروی سابق قرار گرفت . ویژگی های این تفکر عبارت است از: اعتقاد به مارکسیسم و ترکیب آن با سنت مردم باوری ( پوپولیسم ) روسی و دا

نظریۀ سیاسی برگرفته از مارکسیسم که بر طبق آن، طبقۀ کارگر یا پرولتاریا باید قدرت سیاسی را در دست داشته باشد.

مکتبی است سیاسی طرفدار حکومت پرولتاریا مرکز این مکتب اتحاد جماهیر شوروی است .

{Bolshevism} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] اندیشه و جریان سیاسی جناح اکثریت در حزب سوسیال دموکرات روسیۀ تزاری به رهبری لنین که طرفدار انقلاب فوری و برقراری استبداد پرولتاریا بودند

بلشویسم یا بلشویک گرایی ( به روسی: Большеви́зм ) ( در ترجمهٔ تحت اللفظی به معنای اکثریت، اشاره به جناح اکثریت حزب کارگران سوسیال دموکراتیک روسیه ) یک اصطلاح ایدئولوژیک و تاریخی است که برای توصیف آموزه های عقیدتی و سیاسی لنین و تفسیر مارکسیسم انقلابی در شرایط روسیه به کار گرفته شده بود. در فلسفه سیاسی بلشویسم مطابقت دارد با ماتریالیسم دیالکتیک. بلشویسم در واقع خواستار تشکیل یک حزب متمرکز، منسجم و منظم برای ایجاد انقلاب اجتماعی، با هدف سرنگونی نظام سرمایه داری، به دست گرفتن قدرت و ایجاد نظام «دیکتاتوری پرولتاریا» است.
پس از جنگ جهانی دوم ، بلشویسم در متن درگیری شرق و غرب به عنوان یک پدیده سیاسی گم شد و این اصطلاح از اهمیت افتاد.
این اصطلاح پس از مرگ لنین جایش را به مارکسیسم - لنینیسم داد و به عنوان ایدوئولژی اصلی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی استفاده می شد.

اصول عقیدتی که به وسیلة لنین و براساس اصول مارکسیسم تدوین و تنظیم شد و مورد پذیرش حزب کمونیست اتحاد شوروی سابق قرار گرفت. ویژگی‌های این تفکر عبارت است از: اعتقاد به مارکسیسم و ترکیب آن با سنت مردم باوری (پوپولیسم)
روسی و داشتن سازمان متمرکز حزبی، انقلاب خواهی و مبارزه با رفرمیسم.