سیگارت

لغت نامه دهخدا

سیگارت. [ رِ ] ( فرانسوی ، اِ ) سیگار. رجوع به سیگار شود. || قرقره باریک دارای نخی نازک ( نخ یا ابریشم ) که برای نازک دوزی و پس دوزی بکار میرود. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

= سیگار

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - سیگار برگ . ۲ - گیلز کاغذی که در آن توتون برای کشیدن ریزند . ۳ - قرقره باریک دارای نخ نازک ( نخ یا ابریشم ) که برای نازک دوزی به کار میرود .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سنی چوخ ایستیرم
سنی چوخ ایستیرم
فمبوی
فمبوی
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد
عاری
عاری