خوانائی

لغت نامه دهخدا

خوانائی. [ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی آنچه قابل خواندن است. کیفیت قابل خواندن. آنچه شایسته خواندن است ، چون : این کتاب خوانایی دارد که اینهمه اصرار بخواندش می کنی ؟ || عمل خواندن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
اگر بودی کمال اندر نویسایی و خوانایی
چرا آن قبله کل نانویسا بود و ناخوانا؟؟

فرهنگ فارسی

قابل خواندن آنچه شایسته خواندن است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال جذب فال جذب فال عشقی فال عشقی فال شمع فال شمع