لغت نامه دهخدا پناگاه. [ پ َ ] ( اِ مرکب ) مخفف پناه گاه. جای پناه و مأمن را نیز گویند. ( آنندراج ).
جمله سازی با پناگاه ارتش لبنان در ادامه جنگ با نیروهای نظامی القاعده، کمپ پناگاه فلسطینیان در نهرالبارد را درهم‌کوبید. رویترز مرو از مقدم او شد ز صفا باغ ارم شد پناگاه امم
