سکه‌ای نقره‌ای به نام مَجیدی در دوران عثمانی رواج داشت که ارزش آن معادل پنج قران بود. این سکه منسوب به سلطان عبدالمجید، از پادشاهان عثمانی، است و در برخی منابع با عنوان ریال مجیدی نیز از آن یاد شده است و در دو نوع بزرگ و کوچک ضرب می‌شد. مجیدی بزرگ دارای ارزش ۸۰ قرش و مجیدی کوچک معادل ۸ قرش بود. همچنین واحدهای کوچک‌تری مانند نصف (۴۰ قرش) و ربع (۲۰ قرش) نیز از این سکه وجود داشت. این سکه‌ها علاوه بر قلمرو عثمانی، در مناطقی مانند عراق نیز رایج بودند. سلطان عبدالمجید که بین سال‌های ۱۸۲۳ تا ۱۸۶۱ میلادی می‌زیست، در سال ۱۸۳۹ میلادی به تخت نشست. سکه‌های مجیدی در دوران حکومت او به عنوان یکی از پول‌های رایج نقره‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت.
