تند کردن. [ ت ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) برآغالانیدن کسی : آغالش ؛ تند کردن دو تن بر یکدیگر. ( فرهنگ اسدی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || سریع کردن در رفتارو حرکت. || زبان گز کردن غذا با افزودن ادویه و جز آن. رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ فارسی
بر آغالانیدن کسی را : آغالش تند کردن دو تن بر یکدیگر . یا سریع کردن در رفتار و حرکت .
