شتاب گرفتن

لغت نامه دهخدا

شتاب گرفتن. [ ش ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) عجله کردن. شتاب کردن. شتاب به کار بردن. شتافتن. به سرعت روان شدن. شتاب بگرفتن. عجله به کار بردن. تعجیل نمودن. تندی کردن. حزم را از دست دادن :
همه دشت نخجیر و مرغ اندر آب
اگردیر مانی نگیرد شتاب.فردوسی.به زن گفت چندان دهش نان و آب
که از تن نگیرد روانش شتاب.فردوسی.پیامی گزارم ز افراسیاب
اگر شاه از این بر نگیرد شتاب.فردوسی.همی راند دستان گرفته شتاب
چو پرنده مرغ و چو کشتی بر آب.فردوسی. || تعجب کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
یکی خلعت آراست افراسیاب
که گر برشمارمت گیری شتاب.فردوسی.

فرهنگ معین

( ~ . گِ رِ تَ ) (مص ل . ) ۱ - عجله کردن . ۲ - سرعت گرفتن . ۳ - جدا شدن .

فرهنگ فارسی

۱ - عجله کردن شتاب کردن . ۲ - تعجب کردن : یکی خلعت آراست افراسیاب که گر بر شمارت گیری شتاب . ز دینار وز گوهر شاهوار ز زرین کمرهای گوهر نگار ...

ویکی واژه

عجله کردن.
سرعت گرفتن.
جدا شدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت فال قهوه فال قهوه