معنی سیورسات | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

سیورسات. [ س ُ ] ( ترکی ، اِ ) سورسات. ( ناظم الاطباء ). مجموع غله و خوراک لشکریان و علوفه اسبها و دیگر حیوانات. آذوقه لشکریان و سپاهیان یا پادشاهی یا امیری. ( یادداشت بخط مؤلف ). خواربار و زاد و علوفه که از روستاهای سر راه برای عبور لشکریان یا موکب خان گرد آورند. || زاد. توشه. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(سُ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - زاد و توشه . ۲ - خواربار و علوفه که از روستاهای سر راه برای عبور لشکر یا موکب خان گرد می آوردند.

فرهنگ عمید

۱. زادوتوشه.
۲. [قدیمی] خوارباری که برای لشکر در موقع حرکت فراهم می کنند.

فرهنگ فارسی

زادوتوشه، خواربارکه برای لشکرفراهم کنند
۱ - خوار بار و زاد و علوفه که از روستاهای سر راه برای عبور لشکر یا مرکب خان گرد آورند . ۲ - زاد و توشه .

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: سورسات) اصطلاحی نظامی در قدیم مأخوذ از ترکی، مجموع غله و خوراک لشکریان و علوفه و علیق اسب ها و حیوانات دیگر. آذوقۀ لشکریان و سپاهیان یا همراهان و ملازمان پادشاه یا امیری در سفر یا شکار را نیز سیورسات می گفتند. در زمان لشکرکشی ها و یا سفرهای حاکمان، جمعی سورساتچی از پیش حرکت می کردند و آب و آذوقۀ لازم را از روستاها و شهرهای مسیر راه فراهم می آوردند تا سپاهیان و مرکب هاشان به هنگام ورود به منزلگاه آسوده باشند.