سیاه سوخته

لغت نامه دهخدا

سیاه سوخته. [ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) سیاه چرده. سخت سیاه. ( یادداشت بخط مؤلف ). || دشنامی است دده ها و کاکاها را. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ معین

(تِ تا تَ ) (ص مر. ) آن که در آفتاب سیاه شده باشد، بسیار سیاه .

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که در آفتاب سیاه شده باشد بسیار سیاه .

ویکی واژه

آن که در آفتاب سیاه شده باشد، بسیار سیاه.