سفیدبخت
سفیدبخت. [ س َ / س ِ ب َ ] ( ص مرکب )خوش نصیب و نیک بخت. ( غیاث ) ( آنندراج ). در تداول زنان ، آنکه شوی او را سخت دوست دارد. ( یادداشت مؤلف ).
( ~. بَ ) (ص مر. ) خوشبخت .
خوشبخت، نیک بخت.
( صفت ) خوشبخت خوش اقبال نیکبخت . مقابل سیاه بخت بدبخت .
خوشبخت.
