دمبک

لغت نامه دهخدا

دمبک. [ دُ ب َ ] ( اِ ) دنبک. یکی از سازهای غیرذوی الاوتار. تنبک. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به دنبک شود.

فرهنگ عمید

= تنبک

فرهنگ فارسی

تنبک
( اسم ) دهلی است که از چوب و سفال سازند و بازیگران در زیر بغل گرفته نوازند .