لغت نامه دهخدا خودخوار. [ خوَدْ/ خُدْ خوا / خا ] ( ص مرکب ) غم خور. آنکه با غم خود را نابود میکند. خودخور. آنکه غم خویش بکسی نگوید.
فرهنگ فارسی ( صفت ) هر موجودی که بدون احتیاج بموجودات دیگر زیست کند .غم خور آنکه با غم خود را نابود می کند
