لغت نامه دهخدا ( خطیئة ) خطیئة. [ خ َ ءَ ] ( ع اِ ) گناه یا گناهی که بقصد کنند. ( از منتهی الارب ). ذنب. زلت. ( یادداشت بخط مؤلف ). ج ، خطیئات ، خطایا. || اندک از هر چیزی. ( منتهی الارب ).
دانشنامه اسلامی [ویکی الکتاب] معنی خَطِیئَةً: آلودگی گناه -حالتی است که بعد از ارتکاب کار زشت بدل انسان دست میدهدریشه کلمه: خطء (۲۲ بار)
