گرم سپهری

گرنه باغ آمد سپهری تازه، اندر وی چرا، لاله خورشیدی نماید، گل ثریایی کند

ای سپهری که چو خورشید، جواد آمده‌ای در دل و دیده سویدای سواد آمده‌ای

ایوان تو به بزم بهاری منقش است میدان تو به رزم سپهری مصور ست

غرّایی هر مطلعشان مهر سپهری ست سیرابی هر مصرعشان، تیغ مثال است

روان باد حکم تو بر هر سپهری رسان باد امر تو در هر دیاری

آن‌یک چو سپهری بود آکنده به انجم این ‌یک چو بهشتی بود آموده به غلمان