خایه مال

خایه‌مالی به معنای پاچه‌خواری و چاپلوسی است و به افرادی اشاره دارد که برای جلب توجه و رضایت مافوق‌ها و ارشدهای خود، خود را خوار و ذلیل می‌کنند. این افراد هر کاری انجام می‌دهند تا از آن‌ها چیزی دریافت کنند و مانند غلامی حلقه به گوش، برای کسب مقام، درجه یا هر چیز دیگری، از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین کارها را برای ارشد خود انجام می‌دهند. چاپلوسی و در زبان هندی به معنای تملق و تملق‌گویی است. این واژه هندی ریشه‌ای در زبان سانسکریت دارد و امروزه در محاورات هند، مشتقات متعددی از آن استفاده می‌شود. تاریخچه ورود به زبان فارسی نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین منبع ثبت این لغت در فارسی، لغت‌نامه فرس اسدی مربوط به سال ۷۲۱ هجری است. چاپلوسی به معنای مدح و ستایش فردی به منظور جلب توجه یا کسب منفعت است و به عنوان یکی از رذایل اخلاقی شناخته می‌شود.

لغت نامه دهخدا

خایه مال. [ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) متملق و چاپلوس. سخت با دنائت و پستی.

فرهنگ معین

( ~. ) (ص فا. ) چاپلوس، متملق.

فرهنگ فارسی

متملق و چاپلوس سخت با دنائت و پستی

ویکی واژه

چاپلوس، متملق
کسی که برای پیشرفت خود، خود را برای مافوق خود لوس میکند

جملاتی از کلمه خایه مال

هر آن که بی خبر از فن خایه مالی شد دچار زندگی پست و نان خالی شد!
خایه مالیدی مر محتشم السلطنه را سیر کردی ز کرم صد شکم گرسنه را
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم