معنی تغایر | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تغایر. [ ت َ ی ُ ] ( ع مص ) تغایر زوجان ؛ یکدیگر را همسر دیگر خواستن یعنی به شک آوردن دیگری را. ( از اقرب الموارد ). || تغایر اشیاء؛ اختلاف آنها. ( از اقرب الموارد ). غیر همدیگر شدن. ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(تَ یُ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - با هم مغایرت داشتن . ۲ - بر یکدیگر رشک بردن .

فرهنگ عمید

۱. با هم اختلاف داشتن، مغایرت داشتن.
۲. به یکدیگر رشک بردن.

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) غیر هم شدناز هم جدا بودن باهم اختلاف داشتن . ۲ - ( اسم ) جدایی مغایرت . جمع : تغایرات .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تغایر یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای نسبت میان دو امر غیر قابل حمل بر یکدیگر است.
هر دو امری که در نظر گرفته شود یا حمل یکی بر دیگری ممکن است یا غیر ممکن. در صورت اول، آن دو را «متحد» خوانند؛ مانند: احمد و خندان که می شود گفت: «احمد خندان است». در صورت دوم، آ ها را «متغایر» و نسبت میان آنها را «تغایر» خوانند.
اقسام تغایر
تغایر بر سه قسم است:۱. تغایر تماثلی؛۲. تغایر تخالفی؛۳. تغایر تقابلی.
← تغایر تماثلی
تقابل بر چهار قسم است: تضایف، تضاد، عدم و ملکه و تناقض یا سلب و ایجاب.
مستندات مقاله
...