بنجه

لغت نامه دهخدا

بنجه. [ ب ُ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) بنجاق. قباله. رجوع به بنچه شود.

فرهنگ معین

(بُ جِ یا جَ ) (اِ. ) = پنجه . پنچه : پیشانی ، ناصیه .

ویکی واژه

پنجه. پنچه: پیشانی، ناصیه.