انیلین

لغت نامه دهخدا

( آنیلین ) آنیلین. ( فرانسوی ، اِ ) ماده رنگی که از زغال سنگ گیرند.

فرهنگ معین

( آنیلین ) [ فر. ] (اِ . ) مایعی است بی رنگ و با بوی نامطبوع که در هوا کدر می شود و درآب کم محلول است و آن یکی از ترکیبات بنزین است و نشانة آن در شیمی ۲ NH ۵ H ۶ C است .

فرهنگ عمید

( آنیلین ) مایعی روغنی، بی رنگ، مرکب از کربن، هیدروژن و اکسیژن که از نیتروبنزن به دست می آید و در رنگ سازی، داروسازی، و تهیۀ آفت کش کاربرد دارد.
مایعی روغنی، بی رنگ، مرکب از کربن، هیدروژن و اکسیژن که از نیتروبنزن به دست می آید و در رنگ سازی، داروسازی، و تهیۀ آفت کش کاربرد دارد.

فرهنگ فارسی

( آنیلین ) ( اسم ) مایعی است بیرنگ و با بوی نامطبوع که در هوا کدر میشود و در آب کم محلول است و آن یکی از ترکیبات بنزین است اگر مخلوط نیتر و بنزین و براد. آهن و اسید استیک را تقطیر کنیم آنیلین بدست میاید .
(اسم ) انیلین تازه مایعی است بیرنگ ولی با اکسید کنندها رنگهای مختلف میدهد مثلا با کلروردوشو رنگ بنفش میدهد . و آن ماد. اولی. عد. بیشماری از رنگهای آبی است و از احیائ نیتروبنزن بتوسط ئیدرژن بدست میاید .

دانشنامه عمومی

آنیلین. آنیلین ( به انگلیسی: Aniline ) با فرمول شیمیایی C6H5NH2 یک ترکیب شیمیایی با جرم مولی آن 93. 13 g/mol می باشد. شکل ظاهری این ترکیب روغن مانند، مایع بی رنگ است. برای تولید این ماده ابتدا بنزن به نیتروبنزن تبدیل می شود، سپس نیتروبنزن هیدروژنه می شود.
آنیلین پیش ماده ای پرمصرف در ساخت مواد شیمیایی لاستیکی، پلی یورتان، آفت کش ها، رنگ ها، مواد منفجره و مواد دارویی است.

دانشنامه آزاد فارسی

آنیلین. آنیلین (aniline)
(یا: فنیل آمین) C۶H۵NH۲، یکی از ساده ترین مواد شیمیایی آروماتیک۱. با بنزن، که پیوند اتم های کربن آن حلقوی است، مرتبط است. در حالت خالص، مایعِ روغنیِ بی رنگ و دارای بویی مخصوص است. وقتی در معرض هوا قرار گیرد قهوه ای می شود. در قطران زغال سنگ۲ یافت می شود و در صنایع لاستیک سازی، داروسازی، و رنگینه ها به کار می رود. این ماده بسیار سمی است. در ۱۸۲۶ کشف شد و در آغاز از تقطیر۳ خشک نیل (ایندیگو۴) به دست می آمد. وجه تسمیه آن نیز همین است.