اطواد

لغت نامه دهخدا

اطواد. [ اَطْ ] ( ع اِ ) ج ِ طَود. ( دهار ). ج ِ طود، کوه یا کوه بزرگ. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ج ِ طود، کوه. ( هفت قلزم ). || توده های ریگ. ( هفت قلزم ) ( از متن اللغة ). و رجوع به طود شود.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ طُود،کوه ها.

فرهنگ عمید

= طود

فرهنگ فارسی

جمع طود کوه یا کوه بزرگ یا توده های ریگ .

ویکی واژه

جِ طُود؛کوه‌ها.