ابغاض

لغت نامه دهخدا

ابغاض. [ اِ ] ( ع مص ) دشمن داشتن. بدشمن داشتن کسی را.
ابغاض. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بغض.

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] (مص ل . )کینه ورزیدن ، دشمنی کردن .

فرهنگ عمید

= بغض

فرهنگ فارسی

جمع بغض، کینه ورزیدن، باکسی کینه ودشمنی داشتن
جمع بغض

ویکی واژه

کینه ورزیدن، دشمنی کردن.