آدمیخوار

لغت نامه دهخدا

( آدمیخوار ) آدمیخوار. [ دَ خوا/ خا ] ( نف مرکب ) مردم خوار. آدمیخواره :
آدمیخوارند اغلب مردمان.مولوی.

فرهنگ عمید

( آدمی خوار ) = آدم خوار

فرهنگ فارسی

( آدمیخوار ) ( اسم ) ۱- آنکه انسانرا خوراک خود قرار دهد . ۲ - بسیار وحشی .
مردم خوار

ویکی واژه

آدمی‌خوار
(قدیمی): آدمخوار. در جنگ‌ مغولانِ آدمیخوار ... شهید شد. «نفیسی»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال تک نیت فال تک نیت فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت