روحانیون اصیل زرتشتی که در آتشکده‌ها اوستا را در کنار آتش مقدس گاهی زمزمه گاهی بلند می‌خواندند. در شاهنامه موبدان خوانده می‌شوند. آثروان از دو کلمه آث - رِوان شکل گرفته و استنباط کلی از اصطلاح یعنی آنانکه از حفظ می‌خوانند، مربوط به دورانی که هنوز اوستا مکتوب نشده بود و سینه به سینه منتقل می‌شد.
