آب جر

لغت نامه دهخدا

ابجر. [ اَ ج َ ] ( ع ص ) آویخته ناف. مرد برآمده ناف. ناف بیامده. ( دستوراللغة ). درازناف. آنکه مبتلا به بجره است. مرد برآمده ناف و کلان شکم. مؤنث : بَجْراء. ج ، بُجْر، بُجْران. || ( اِ ) رسن کشتی. || ( اِخ ) نام مردی. ، ( آب جر ) آب جر. [ ج َ ] ( اِ مرکب ) جزر. مقابل مد.

فرهنگ معین

( آب جر ) (جَ ) [ فا - ع . ] (اِمر. ) جزر.

فرهنگ فارسی

آویخته ناف
( آب جر ) ( اسم ) جزر . مقابل مد.
جزر مقابل مد

ویکی واژه

جزر.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ورق فال ورق فال تک نیت فال تک نیت فال لنورماند فال لنورماند فال انبیا فال انبیا