اداب استسقا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آداب استسقا. اِستسقا به معنای درخواست آب از خداوند متعال می باشد.
استسقاء از ریشه «س ق ی» و به معنای درخواست سیراب کردن
المصباح، ص ۲۸۱، «سقی».
این واژه فقط دو بار در قرآن آمده است: آنجا که قرآن استسقای حضرت موسی (علیه السلام) و شکافتن ۱۲ چشمه را بر اثر زدن عصا به سنگ، پس از درخواست بنی اسرائیل، بیان می کند: «واِذِ استَسقی موسی لِقَومِهِ فَقُلنَا اضرِب بِعَصاکَ الحَجَرَ فَانفَجَرَت مِنهُ اثنَتا عَشرَةَ عَینًا».
بقره/سوره۲، آیه۶۰.
آیه ۵۲ هود
هود/سوره۱۱، آیه۱۱.
...

جمله سازی با اداب استسقا

ثانيا؛ نقد قراين سه گانهاى كه براى ترجيح وجهاول (تقدم استسقا بر ورود به قريه ) ياد شد معلوم مى شد.
چو دین دادی بده دنیا که چندان خوش نمی‌باشد هزاران بدره بخشیدن به یک جو کردن استسقا
ج: راه معنوى خاص، مانند خواندن نماز استسقا با خضوع و خشوع تضرع و درخواستنزول باران.
حقایق جان عشق آمد، که دریا را درآشامد که استسقای حق دارد، که تشنه شهریارست آن
نام‌های دیگر آناسارکا عبارتند از آنازارک، اِدِم عمومی گسترده، استسقاء عمومی، و استسقای لحمی عام.
ره ندارد در دل خرسند استسقای حرص چون گهر با قطره ای زین بحر اخضر قانعیم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
افتخار
افتخار
نحوه
نحوه
پوزیشن
پوزیشن
ملکا
ملکا