آریا نامی است که به گروهی از مهاجران هندواروپایی اطلاق می‌شود. این مهاجران در طول هزاره سوم پیش از میلاد، از شمال به فلات ایران و شبه قاره هند مهاجرت کردند. شکل جمع این واژه به صورت اَییریانِم است که منبع نام کشور ایران به شمار می‌آید. خاستگاه آریایی‌ها در سیبری کنونی بوده و پس از جدایی از دیگر اقوام هندواروپایی، به قزاقستان مهاجرت کردند و در آنجا ساکن شدند. سپس به فلات ایران و شمال هند رفتند و تأثیرات فرهنگی و زبانی عمیقی بر بومیان این مناطق گذاشتند. برخی بر این باورند که اقوام هندواروپایی‌زبان خود را در مقابل بومیان ایران مانند ایلامی‌ها و دیگر اقوام و هندوستان مانند دراویدی‌ها آریایی به معنای شریف و اصیل نامیدند. این اقوام در گذشته به عنوان هندو-ژرمنی نیز شناخته می‌شدند. همچنین لوسیوس فلاویوس آریان فیلسوف و مورخی یونانی بود. او نویسنده کتاب آناباسیس اسکندر است که به عنوان مهم‌ترین اثر درباره اسکندر شناخته می‌شود و به تقلید از آناباسیس گزنفون نوشته شده است. همچنین، او کتاب دیگری به نام ایندیکا دارد که به بازگشت نیارخوس از هند پس از فتح این سرزمین توسط اسکندر می‌پردازد. لازم به ذکر است که او نباید با گزنفون، سردار و مورخ یونانی قرن چهارم پیش از میلاد، که او نیز کتابی به نام آناباسیس دارد، اشتباه گرفته شود.
