اسم آناهيد یکی از نام‌های زیبا و پرمعنای دخترانه در زبان فارسی و فرهنگ ایران باستان است که ریشه‌ای عمیق در اساطیر، ادبیات و تاریخ این سرزمین دارد. این نام با مفاهیم معنوی، الهی و طبیعی مرتبط است و بار معنایی خاصی از پاکی، زیبایی و قدرت ایزدبانوی آب و روشنایی را در خود جای داده است.
نام ستاره زهره
در فرهنگ ایرانی و زبان فارسی، آناهيد به ستاره زهره اشاره دارد که یکی از درخشان‌ترین ستارگان آسمان است و به عنوان نمادی از زیبایی، روشنایی و درخشش شناخته می‌شود. نام ناهید که گاهی به جای آناهيد استفاده می‌شود، نیز همین مفهوم را دارد و هر دو این نام‌ها به درخشش و زیبایی ستاره زهره اشاره دارند. بنابراین، انتخاب این نام به دختران نمادی از درخشش، تأثیرگذاری و زیبایی آسمانی است که می‌تواند الهام‌بخش شخصیت و زندگی آنان باشد.
ایزدبانوی پاکی و آب در اساطیر ایران باستان
در اساطیر ایرانی، آناهيد یا آناهیتا یکی از ایزدبانوان برجسته و محترم است که نماد پاکی، بی‌آلایشی، و از بین برنده ناپاکی و پلیدی به شمار می‌رود. او به عنوان ایزد آب، باران، باروری و پاکی در فرهنگ ایران باستان جایگاه ویژه‌ای داشته است. در اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، او به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا، بلند بالا و نیرومند توصیف شده که پاکی و صفای درونی او نمادی از قدرت و رحمت الهی است.
لقب عام ملوک گرگان
در تاریخ و فرهنگ منطقه گرگان (استان گلستان امروزی)، آناهید به عنوان لقبی برای ملوک یا فرمانروایان این منطقه به کار می‌رفته است. این لقب نشان‌دهنده احترام و جایگاه ویژه‌ای است که این نام در میان حکام محلی داشته و بیانگر قدرت، اعتبار و جایگاه والا بوده است.
