فريبا واژه‌ای است که از ریشه «فریب» گرفته شده و به معنای دلربا، جذاب و جلب‌کننده توجه است. این کلمه برای توصیف کسی یا چیزی به کار می‌رود که باعث جلب نظر، جذب و اغوا می‌شود، به گونه‌ای که دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
معنای فريبا گاه به صورت مثبت و زیبایی به کار می‌رود، مثلاً برای توصیف زیبایی چهره، رفتار یا ویژگی‌هایی که دل آدم را می‌رباید و توجه را به خود جلب می‌کند. در همین حال، معنای آن می‌تواند در برخی موارد به صورت ضمنی اشاره به اغواگری یا فریبندگی نیز داشته باشد، اما غالباً بار معنایی مثبت و دلنشین دارد.
در ادبیات فارسی، فريبا به عنوان صفتی برای وصف زن یا دختری که بسیار جذاب، دل‌فریب و زیباست به کار رفته است. این واژه بار احساسی و شاعرانه دارد و نشان‌دهنده نوعی زیبایی است که باعث جلب محبت و علاقه‌مندی دیگران می‌شود.
فريبا یک نام دخترانه ایرانی نیز است که به دلیل معنای زیبایش محبوبیت دارد. این اسم نماد زیبایی، جذابیت و دلربایی است و برای دختران انتخاب می‌شود تا بازتاب‌دهنده ویژگی‌های مثبت ظاهری و درونی آنها باشد.