آلن دلون (Alain Delon) یک بازیگر، تهیهکننده فیلم، نویسنده، خواننده و تاجر فرانسوی است که در تاریخ ۸ نوامبر ۱۹۳۵ در سئوه فرانسه متولد شد و در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۲۴ درگذشت. او به عنوان یکی از چهرههای برجسته سینما و فرهنگ فرانسه در قرن بیستم شناخته میشود.
دلون در طول دوران حرفهای خود به خاطر نقشهایش در فیلمهایی مانند «زنان ضعیف» (Women Are Weak) در ۱۹۵۹، «نوک بنفش» (Purple Noon) در ۱۹۶۰، «روکو و برادرانش» (Rocco and His Brothers) در ۱۹۶۰، «لکلیس» (L’Eclisse) در ۱۹۶۲، «پلنگ» (The Leopard) در ۱۹۶۳ و «سامورایی» (Le Samouraï) در ۱۹۶۷ به شهرت رسید. او با کارگردانان معروفی مانند لوچیانو ویسکونتی، ژان لوک گدار، و میکلانژلو آنتونیونی همکاری کرده است.
دلون در طول زندگی حرفهای خود جوایز و افتخارات زیادی کسب کرده است، از جمله جایزه سزار بهترین بازیگر برای فیلم «داستان ما» (Notre Histoire) در ۱۹۸۵ و جایزه طلا برای دستاوردهای هنری در جشنواره فیلم برلین در ۱۹۹۵.
در کنار کارنامه سینماییاش، دلون در موسیقی نیز فعال بود و در سال ۱۹۷۳ در آهنگ معروف «Paroles, paroles» با دالیدا همکاری کرد. او در سال ۱۹۹۹ تابعیت سوئیس را کسب کرد و در طول زندگیاش به فعالیتهای تجاری مختلف نیز مشغول بود، از جمله در زمینه مد و عطر.
زندگی شخصی دلون نیز پر از حاشیهها و روابط عاطفی بود، و او به عنوان یکی از چهرههای مورد توجه رسانهها در فرانسه شناخته میشد. او در نهایت به عنوان یکی از نمادهای سینما و فرهنگ فرانسه در نظر گرفته میشود و تأثیر عمیقی بر صنعت سرگرمی گذاشته است.