آپلود یا بارگذاری در شبکه‌های رایانه‌ای به معنای ارسال داده‌های الکترونیکی از یک رایانه محلی به یک سیستم دوردست، مانند یک سرور، است تا این سیستم بتواند داده‌ها را ذخیره کند. در این فرآیند، معمولاً از وب‌سایت‌ها یا پروتکل‌های انتقال ابرمتن استفاده می‌شود. این روش از نظر امنیتی در سطح بالاتری قرار دارد، به‌طوری که احتمال دسترسی غیرمجاز به رمزها یا مشاهده پیوندهای ارسال‌شده به حداقل می‌رسد. تجربه نشان داده است که کاربران نرم‌افزارهای ویندوزی نسبت به نرم‌افزارهای تحت وب ارتباط بهتری برقرار می‌کنند. به همین دلیل، طبق آمار، روش اول همچنان محبوب‌تر است. انتقال داده از یک سامانه دور به سامانه‌ای دیگر که تحت نظارت یک سامانه محلی قرار دارد، به عنوان بارگذاری راه دور شناخته می‌شود. این روش بارگذاری معمولاً توسط برخی از کارسازهای میزبانی پرونده به کار گرفته می‌شود. همچنین، زمانی که رایانه محلی دارای سرعت ارتباط پایینی با سامانه‌های دور است، اما خود این سامانه‌ها ارتباط پرسرعتی با یکدیگر دارند، از بارگذاری راه دور استفاده می‌شود. در صورت عدم استفاده از این روش، داده‌ها ابتدا باید در یک میزبان محلی بارگذاری شوند و سپس به کارساز میزبان پرونده دور منتقل گردند، که این فرآیند به دلیل سرعت پایین هر بار، زمان‌بر خواهد بود.