API (Application Programming Interface): مجموعهای از توابع و پروتکلها که به نرمافزارها اجازه میدهد با یکدیگر تعامل کنند.
Algorithm (الگوریتم): یک مجموعه دستورالعملها یا فرایندها برای حل مسائل یا انجام عملیات خاص، به طور معمول در برنامهنویسی.
Bandwidth (پهنای باند): میزان دادهای که میتواند در یک بازه زمانی معین (معمولاً ثانیه) از طریق یک ارتباط شبکه منتقل شود.
Big Data (دادههای کلان): مجموعهای از دادهها که از نظر حجم، سرعت و تنوع بسیار بزرگ هستند و معمولاً برای پردازش نیاز به تکنیکهای خاص دارند.
Cloud Computing (محاسبات ابری): استفاده از منابع محاسباتی (مانند سرورها، ذخیرهسازی دادهها، و نرمافزارها) از طریق اینترنت به جای استفاده از سختافزارهای محلی.
Cybersecurity (امنیت سایبری): مجموعه اقدامات و تکنیکها برای حفاظت از سیستمهای کامپیوتری و شبکهها در برابر تهدیدات و حملات سایبری.
Database (پایگاه داده): مجموعهای از دادهها که به صورت سازمانیافته در یک سیستم ذخیره میشود و به راحتی میتوان به آن دسترسی پیدا کرد.
DNS (Domain Name System): سیستمی که نامهای دامنه (مثل example.com) را به آدرسهای IP تبدیل میکند تا مرورگرها بتوانند سایتهای اینترنتی را شناسایی کنند.
Firewall (فایروال): یک سیستم امنیتی برای نظارت و کنترل ترافیک شبکهای که به حفاظت از شبکهها و سیستمها در برابر دسترسی غیرمجاز کمک میکند.
HTML (HyperText Markup Language): زبان نشانهگذاری است که برای ساختاردهی به محتوای صفحات وب استفاده میشود.
HTTP (HyperText Transfer Protocol): پروتکلی برای انتقال دادهها از یک سرور وب به مرورگر کاربر.
IP Address (آدرس IP): یک شناسه یکتا که برای شناسایی دستگاهها در شبکههای کامپیوتری و اینترنت استفاده میشود.
JavaScript: یک زبان برنامهنویسی است که برای ایجاد تعاملات دینامیک و تعاملی در صفحات وب استفاده میشود.
Machine Learning (یادگیری ماشین): یک زیرمجموعه از هوش مصنوعی است که به سیستمها اجازه میدهد از دادهها یاد بگیرند و بدون نیاز به برنامهنویسی مستقیم، تصمیمات یا پیشبینیهایی انجام دهند.
Network (شبکه): مجموعهای از دستگاهها و سیستمهای کامپیوتری که از طریق اتصالات سختافزاری یا نرمافزاری به یکدیگر متصل شدهاند.
Operating System (سیستم عامل): نرمافزاری که منابع سختافزاری یک کامپیوتر را مدیریت میکند و محیطی برای اجرای برنامهها فراهم میآورد.
Phishing (فیشینگ): نوعی حمله سایبری که در آن مهاجم سعی دارد تا اطلاعات حساس کاربران مانند رمزعبور و شماره کارت اعتباری را از طریق ارسال ایمیلهای جعلی یا فریبنده بدست آورد.
Protocol (پروتکل): مجموعهای از قوانین و استانداردها برای ارتباطات بین دستگاهها و سیستمهای مختلف در شبکهها.
Server (سرور): دستگاهی است که خدمات یا منابع مختلف مانند فایلها، دادهها یا برنامهها را به دیگر دستگاهها (کلاینتها) در یک شبکه ارائه میدهد.
Virtualization (مجازیسازی): فرآیند ایجاد نسخههای مجازی از منابع سختافزاری، مانند سرورها، سیستمعاملها یا دستگاههای ذخیرهسازی.
VPN (Virtual Private Network): شبکه خصوصی مجازی که ارتباطات اینترنتی شما را از طریق رمزگذاری به صورت امن انجام میدهد.
SQL (Structured Query Language): زبان برنامهنویسی استاندارد برای مدیریت و انجام عملیات روی پایگاهدادههای رابطهای.
UI/UX (User Interface / User Experience): UI به طراحی رابط کاربری اشاره دارد، در حالی که UX به تجربه کلی کاربر از تعامل با یک نرمافزار یا سیستم اشاره دارد.
Blockchain (زنجیره بلوکی): فناوری توزیعشدهای است که به صورت غیرمتمرکز اطلاعات را در قالب بلوکهایی به هم متصل ذخیره میکند و معمولاً برای ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین استفاده میشود.
DevOps: یک فلسفه و مجموعهای از بهترین شیوهها که توسعه نرمافزار و عملیات فناوری اطلاعات را برای بهبود همکاری و خودکارسازی فرآیندها ترکیب میکند.
IoT (Internet of Things): مفهوم اتصال اشیاء و دستگاههای مختلف به اینترنت برای به اشتراکگذاری دادهها و اطلاعات.
Cloud Storage (ذخیرهسازی ابری): خدمات ذخیرهسازی دادهها از طریق اینترنت که به کاربران امکان میدهد دادههای خود را در سرورهای ابری ذخیره کنند.
Encryption (رمزگذاری): فرایند تبدیل اطلاعات به یک فرمت غیرقابل خواندن برای محافظت از آنها در برابر دسترسی غیرمجاز.
Ransomware (بدافزار باجافزار): نوعی بدافزار که دسترسی به سیستم یا دادههای کاربران را قفل کرده و از آنها باج میخواهد تا دسترسی مجدد را فراهم کند.
Load Balancer (متعادلکننده بار): یک ابزار یا سرور که وظیفه توزیع ترافیک ورودی به چندین سرور را بر عهده دارد تا عملکرد بهینه و پایداری سیستم حفظ شود.