پریکارد یا پیراشامه قلب، نوعی کیسه از بافت فیبروزه است که اطراف قلب و ماهیچه‌های آن و همچنین ابتدای رگ‌های بزرگ را احاطه کرده است. این ساختار به دو لایه سیروز و لایه فیبروز تقسیم می‌شود. در فضای بین پیراشامه و برون‌شامه، حدود ۵۰ سی‌سی مایع سروزی وجود دارد. التهاب پریکارد به نام پریکاردیت شناخته می‌شود و در صورتی که مایع به داخل پریکارد نشت کند، به آن ترشح آب‌شامه یا افیوژن پریکارد می‌گویند. پریکارد همچنین به عنوان ضربه‌گیر قلب عمل می‌کند. در صورت وارد آمدن ضربه به قلب، مایع سروزی موجود در آن، ضربه را به نقاط دیگر قلب منتقل می‌کند تا فشار کمتری به یک ناحیه خاص وارد شود. پریکاردیت، که به التهاب پریکارد معروف است، معمولاً باعث بروز درد در ناحیه قفسه سینه می‌شود که با دراز کشیدن به صورت صاف تشدید می‌گردد و ممکن است در حین معاینه، صدای اصطکاک پریکارد شنیده شود. این بیماری اغلب ناشی از عفونت‌های ویروسی یا به ندرت عفونت‌های باکتریایی است و ممکن است پس از حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد) رخ دهد. درمان معمولاً شامل استفاده از مسکن‌ها و داروهای ضد التهاب است و در برخی موارد خاص، از کلشی‌سین نیز استفاده می‌شود. پریکاردیت مزمن می‌تواند به پریکاردیت انقباضی منجر شود که در این صورت ممکن است نیاز به انجام پریکاردکتومی باشد.
