غزاله علیزاده نویسنده و ادیب ایرانی بود که در دهه ۱۳۴۰ با انتشار داستان‌های کوتاه خود در مشهد به دنیای ادبیات وارد شد. او به دلیل آثارش و همچنین زندگی شخصی‌اش که با چالش‌های زیادی همراه بود، شناخته شده است.
زندگی و تحصیلات
وی در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ در مشهد به دنیا آمد. مادرش، منیرالسادات سیدی، نیز خود شاعر و نویسنده بود. علیزاده تحصیلات خود را در دبیرستان علوم انسانی مهستی به پایان رساند و سپس در کنکور رشته ادبیات فارسی در مشهد و کنکور حقوق و فلسفه در تهران پذیرفته شد. به درخواست مادرش، او به رشته حقوق وارد شد، اما در ادامه تحصیلاتش، به فرانسه رفت و با مدرک کارشناسی علوم سیاسی از دانشگاه تهران، به تحصیل در رشته فلسفه و سینما در دانشگاه سوربن پرداخت.
نویسندگی
غزاله علیزاده کار ادبی خود را از دهه ۱۳۴۰ آغاز کرد و نخستین مجموعه داستان او به نام سفر ناگذشتنی در سال ۱۳۵۶ منتشر شد. اما از آثار برجسته او می‌توان به رمان دوجلدی خانه ادریسی‌ها و مجموعه داستان چهارراه اشاره کرد. او به عنوان یک نویسنده حساس و عمیق، موضوعات انسانی و اجتماعی را در آثارش بررسی می‌کرد.
زندگی شخصی
علیزاده در دوران تحصیل، مدتی با کامران (مرتضی) آوینی رابطه‌ای عاشقانه داشت و سپس با بیژن الهی ازدواج کرد و صاحب دختری به نام سلمی شد. بعد از جدایی از بیژن الهی، او در سال ۱۳۶۲ با محمدرضا نظام شهیدی ازدواج کرد. غزاله علیزاده همچنین دو دختر را که از بازماندگان زمین‌لرزه ۱۳۴۱ بوئین‌زهرا بودند، به فرزندی پذیرفت.
مرگ
غزاله علیزاده که به بیماری سرطان مبتلا بود، پس از دو بار خودکشی ناموفق، در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵ در روستای جواهرده رامسر، خود را حلق‌آویز کرد. در یادداشت پیش از خودکشی‌اش، او احساس خستگی و تنهایی را بیان کرده و از دوستانش خواسته بود که به نوشته‌های ناتمامش رسیدگی کنند. پیکر او در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.