خودگاوپنداری (Self-Cowardice) به حالتی از ذهن و رفتار اشاره دارد که در آن فرد به طور مکرر از خود ضعف، ترس یا ناتوانی نشان می‌دهد و در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات، به جای تلاش برای حل آن‌ها، به خود و توانایی‌های خود بی‌اعتماد می‌شود. این حالت می‌تواند ناشی از تجربیات منفی گذشته، انتقادهای مکرر یا احساس ناکامی باشد.
افرادی که دچار خودگاوپنداری هستند، ممکن است به دلیل ترس از شکست یا عدم موفقیت، از انجام کارها و تصمیم‌گیری‌های مهم خودداری کنند. این نوع تفکر می‌تواند به کاهش اعتماد به نفس و ایجاد احساس نارضایتی در زندگی منجر شود.
در نهایت، خودگاوپنداری می‌تواند بر روابط اجتماعی و حرفه‌ای فرد تأثیر منفی بگذارد، زیرا فرد ممکن است از فرصت‌های جدید دوری کند و از تعاملات اجتماعی بپرهیزد. برای غلبه بر این حالت، افراد معمولاً نیاز دارند تا به تقویت اعتماد به نفس و تغییر الگوهای فکری منفی خود بپردازند.
